Πρωτοποριακή χειρουργική επέμβαση με τη βοήθεια της μικροχειρουργικής έσωσε από βέβαιο ακρωτηριασμό το δεξί χέρι 30χρονου εργάτη

Πρωτοποριακή πολύωρη χειρουργική επέμβαση σε συνδυασμό με τη μεταφορά αγγειακών μοσχευμάτων και τη βοήθεια της μικροχειρουργικής έσωσε από βέβαιο ακρωτηριασμό το δεξί χέρι 30χρονου εργάτη!
Ο άτυχος εργάτης, σε συνεργείο μεταλλικών κατασκευών, τραυματίστηκε τον περασμένο καλοκαίρι πολύ σοβαρά όταν δέχτηκε από μικρή απόσταση χτύπημα από υδροβολή.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες όταν η στήλη του εκτοξευόμενου νερού (της υδροβολής) χτυπήσει ανθρώπινους ιστούς από μικρή απόσταση, οι συνέπειες για τον άνθρωπο είναι καταστροφικές. Τρυπάει με στροβιλισμό και συνθλίβει (ρακοποιεί) ότι βρίσκει στο πέρασμά της, δέρμα, μύες, αγγεία, νεύρα και ταυτόχρονα προκαλεί και έγκαυμα!!!
Τη δύσκολη και συνάμα πρωτοποριακή επέμβαση πραγματοποίησε με απόλυτη επιτυχία ο διακεκριμένος Έλληνας Χειρουργός Ορθοπεδικός – Μικροχειρουργός Χεριού, διευθυντής της κλινικής Μικροχειρουργικής άκρων του Ιατρικού Ψυχικού κύριος Ιωάννης Ιγνατιάδης και η ομάδα του.
«Παλαιότερα ένα παρόμοιο τραυματισμένο χέρι στο βραχίονα με κομμένη βασική αρτηρία και φλέβες, τρία (3) νεύρα κομμένα και τρείς (3) μύες κομμένες ,με τεράστια ελλείμματα (μυϊκές μάζες) μήκους 15-18 εκατοστών, θεωρείτο μη βιώσιμο και άχρηστο. Ακρωτηριαζόταν είτε άμεσα είτε σε λίγες ημέρες μετά» αναφέρει ο κύριος Ιγνατιάδης μιλώντας για το μέγεθος και την σοβαρότητα του τραύματος.
«Σήμερα ευτυχώς και στην Ελλάδα με τη βοήθεια της μικροχειρουργικής και τη δυνατότητα μεταφοράς μοσχευμάτων μπορούμε να αποτρέψουμε όχι μόνο τον ακρωτηριασμό αλλά παράλληλα να αποκαταστήσουμε τη λειτουργικότητα του μέχρι πρότινος καταδικασμένου σε αναπηρία χεριού σε σημαντικό ποσοστό» εξηγεί ο κύριος Ιγνατιάδης, με μεγάλη εμπειρία σε τέτοιου είδους επεμβάσεις.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, που ο τραυματίας έφτασε στα επείγοντα και τελικά στο χειρουργείο μετά πάροδο πέντε ωρών από τον τραυματισμό, η ομάδα των γιατρών αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν τον βαρύτατο και σπάνιο τέτοιου είδους τραυματισμό σε τέσσερις φάσεις.
«Όταν ο ασθενής έφθασε στη κλινική το χέρι δεν είχε κυκλοφορία (ανάγγειο) και φυσικά κινδύνευε άμεσα με ακρωτηριασμό, καθώς ο τραυματισμός είχε γίνει περίπου πριν από 5 ώρες, δηλαδή μία ώρα πριν το χέρι νεκρωθεί οριστικά» εξηγεί ο κύριο Ιγνατιάδης.
Αρχικά το πρώτο μέλημα των γιατρών ήταν:
Ø Η αποκάλυψη και αναγνώριση των κομμένων αγγείων και ανατομικών στοιχείων. Συγκεκριμένα οι καταστροφές αφορούσαν την έσω περιοχή του μπράτσου (βραχίονα-πύλη εισόδου της βολής) με καταστροφικά μυϊκά ελλείματα (κενά) τμημάτων 15-18 εκατοστών, της βασικής αρτηρίας του βραχίονα και των τριών βασικών νεύρων αυτού, καθώς και μεγάλα ελλείμματα των βραχιόνων μυών (ποντίκι).
Το επείγον που διεγνώσθη ήταν η καταστροφή (τρώση) της βασικής αρτηρίας (βραχιονίου) παρουσιάζοντας έλλειμμα (κενό) έως 18 εκατοστά.
«Στην πρώτη φάση άμεσα προχωρήσαμε σε γεφύρωση του κενού της αρτηρίας με μεταμόσχευση τεμαχίου φλέβας 20 εκατοστών, που πήραμε από το αντίστοιχο πόδι του ασθενή, ενώ ταυτόχρονα συμπληρώθηκαν και ράφτηκαν οι μυϊκές μάζες του μπράτσου και το δέρμα».
Το χέρι του τραυματισμένου εργάτη γλίτωσε τον ακρωτηριασμό και μετά από δεκαήμερη εντατική παρακολούθηση και 15νθήμερη συνολικά νοσηλεία διασώθηκε οριστικά και εκτελεί ικανοποιητικά ορισμένες κινήσεις έκτασης καρπού και δακτύλων.
Σύμφωνα με τους χειρουργούς θα χρειασθούν ακόμα τρείς επεμβατικές περίοδοι, κάθε δυο μήνες από μία.
Ø Στην επόμενη επεμβατική συνεδρία θα μεταμοσχευθούν νεύρα προκειμένου να αποκατασταθεί η αισθητικότητα των δακτύλων,
Ø Στην μεθεπόμενη συνεδρία θα μεταφερθούν τένοντες για να επιτευχθούν και κινήσεις κάμψης χεριού και δακτύλων,
Ø Τέλος στην τέταρτη επεμβατική συνεδρία θα γίνει μεταμόσχευση μυός από την πλάτη στο μπράτσο για να επιτευχθεί η κάμψη του αγκώνα.
«Η επιτυχής διάσωση του χεριού με καθολικές ιστικές καταστροφές δια επαναιματώσεως με τόσο επίμηκες φλεβικό μόσχευμα και τόσο ταχεία επούλωση χωρίς νεκρώσεις είναι πολύ σπάνια.»
Μάλιστα, δεδομένου του ότι το μέλος επαναιματώθηκε οριακά και χωρίς καν ίχνος μετεγχειρητικής επιμόλυνσης, ίσως αγγίζει το ακατόρθωτο» τονίζει ο κύριος Ιγνατιάδης και καταλήγει. «Η επιτυχία της διάσωσης οφείλεται εκτός από την εφαρμογή της άρτιας μικροχειρουργικής τεχνικής και στην επιμελή εντατική μετεγχειρητική παρακολούθηση και νοσηλεία από ομάδα γιατρών (αγγειολόγο, αναισθησιολόγο, λοιμωξιολόγο, αιματολόγο).»