Γιατί εκτοξεύτηκαν οι τιμές των ενοικίων …

H πρόσβαση στη στέγη γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Αυτή είναι μια αλήθεια, στην οποία συμφωνούν όλοι. Η άμεση ανάγκη για στέγαση σε συνδυασμό με ότι πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα στεγαστικού δανείου και η πλειοψηφία ενοικιάζει, το φαινόμενο βραχυχρόνιας μίσθωσης, η Golden visa, η αλλαγή του χαρακτήρα ολόκληρων γειτονιών και ο εκτοπισμός των κατοίκων για χάρη μια άκρατης τουριστικοποίησης, εκτοξεύουν τις τιμές μίσθωσης των ακινήτων και μετατρέπουν τη στέγη σε έναν από τους πιο μεγάλους βραχνάδες της εποχής μας.

Σε πολλές περιοχές στην Αθήνα, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στα Χανιά, τη Μύκονο, τη Σαντορίνη είναι σχεδόν αδύνατο να βρει κάποιος σπίτι σε λογική τιμή. «Το πρόβλημα είναι τραγικό. Οι άνθρωποι ασφυκτιούν. Αν επισκεφθεί κάποιος το Σύλλογο Προστασίας Ενοικιαστών θα διαπιστώσει εύκολα πως το μοναδικό καθημερινό ζήτημα το οποίο αντιμετωπίζει και ασχολείται ο σύλλογος είναι η απελπισία των ανθρώπων που δεν μπορούν να βρουν σπίτι και κυρίως σπίτι που να αναλογεί στα εισοδήματά τους» λέει με έντονο τρόπο ο πρόεδρος του πανελληνίου συλλόγου προστασίας ενοικιαστών Άγγελος Σκιαδάς στο tvxs.

Την ίδια ώρα επενδυτές ακίνητης περιουσίας το τελευταίο διάστημα χαρακτηρίζουν χρυσωρυχείο την κτηματαγορά στη χώρα μας, ενώ απουσιάζει ένας φορέας κοινωνικής στέγασης, μετά και την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας το 2012.

Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων για την περίοδο από τον Ιούνιο του 2018 ως τον Μάιο του 2019, υπήρχαν διαθέσιμα στην Ελλάδα από τις πλατφόρμες Airbnb και HomeΑway 170.542 καταλύματα για βραχυχρόνια μίσθωση, ενώ τα συνολικά έσοδα εκτιμώνται στα 1,15 δις ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί πως το 50% των ακινήτων που διατίθενται για βραχυχρόνια μίσθωση βρίσκεται ήδη στα χέρια μεγάλων εταιρειών, οι οποίες παρακρατούν από τους ιδιοκτήτες από 10 έως 30% των εισπράξεων, ανάλογα με τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Πρόκειται για μια αγορά με πολύ υψηλούς τζίρους που ολοένα εξαπλώνεται.

Παράλληλα, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία του 2019 που δημοσιοποίησε η πλατφόρμα αγγελιών Spitogatos, οι τιμές ενοικίασης παρουσίασαν πολύ μεγάλες αυξήσεις στην πλειονότητα των ελληνικών πόλεων, με τις μεγαλύτερες μεταβολές να παρατηρούνται στον Πειραιά (25,2%), τα Νησιά Αργοσαρωνικού (23,1%), τον Νομό Τρικάλων (21,4%), το Κέντρο Αθήνας & τα Δυτικά Προάστεια (20%) και τον Νομό Κερκύρας (19%). Εξαίρεση αποτέλεσαν λίγες περιοχές, οι οποίες δεν ακολούθησαν τον αυξητικό ρυθμό της υπόλοιπης χώρας στις τιμές ενοικίων. Οι περιοχές αυτές είναι οι: Ζάκυνθος (-10,4%), Κυκλάδες (-8,3%), Θεσπρωτία (-6,2%), Νομός Καστοριάς (-3,8%), Νομός Φλώρινας (-3,7%).

Ελάχιστα διαμερίσματα για ενοικίαση, με τις τιμές στα ύψη και τους ενδιαφερόμενους να επιδίδονται σ’ ένα «σαφάρι» αναζήτησης του κατάλληλου σπιτιού, σε συνδυασμό με μίσθωμα που μπορεί να αντέξει ο οικογενειακός τους προϋπολογισμός, είναι η εικόνα που επικρατεί το τελευταίο διάστημα και στη Θεσσαλονίκη.

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου Μεσιτών Θεσσαλονίκης Άγγελος Πασαλίδης, αρκετοί ιδιοκτήτες σπιτιών «ακούγοντας πως υπάρχει μεγάλη ζήτηση και δεν υπάρχουν ακίνητα στην αγορά εκτοξεύουν τις τιμές προς τα επάνω και απαιτούν μισθώματα πάνω από αυτά που μπορεί να αντέξει ο μέσος Έλληνας».

Η έλλειψη χώρων οφείλεται στο σταμάτημα των εργασιών ανοικοδόμησης τα τελευταία χρόνια, αλλά και στο γεγονός πως αρκετοί Θεσσαλονικείς επέλεξαν λόγω της κρίσης να μετακομίσουν από τα προάστια σε διαμερίσματα που είχαν στο κέντρο για να περιορίσουν τα έξοδα.

Πάντως όπως εξηγεί ο κ. Πασαλίδης, «η βραχυχρόνια μίσθωση στη Θεσσαλονίκη θα φθίνει όσο περνάει ο καιρός γιατί έχουν πουληθεί 50 κτίρια στον κεντρο-δυτικό άξονα της πόλης που θα μετατραπούν σε καινούργια ξενοδοχεία και μικρά καταλύματα και τα οποία θα υπερκαλύψουν τις ανάγκες του μέχρι σήμερα τουρισμού».

Η συνάρτηση με τους μισθούς

«Η μόνη περίπτωση να βρει κάποιος ακίνητο κατάλληλο για οικογένεια σε ποσά προ κρίσης, είναι ακίνητα 35-40 ετών σε «υποβαθμισμένες» περιοχές του κέντρου και στα Προάστια της Αθήνας και του Πειραιά. Παρόμοια πλέον είναι η εικόνα και στις περισσότερες πόλεις της επαρχίας, ελάχιστα ακίνητα διατίθενται προς ενοικίαση σε φυσιολογικές τιμές. Μην ξεχνάμε ότι από το 2009 και έπειτα οι τράπεζες έπαψαν να χρηματοδοτούν την αγορά κατοικιών ( 400 εκατ. ευρώ νέα στεγαστικά δάνεια το 10μηνο του 2019, όταν το 2007 οι εκδόσεις στεγαστικών δανείων ήταν 17δις ευρώ ) με αποτέλεσμα να σταματήσει κάθε οικοδομική δραστηριότητα, ενώ η ζήτηση παρέμενε σταθερή. Κάθε χρόνο 15.000 έως 20.000 άνθρωποι – οικογένειες αναζητούν κατοικία. Ορισμένοι από αυτούς προ κρίσης επέλεγαν την αγορά ακινήτου. Άρα μέσα σε 10 χρόνια η ζήτηση άγγιξε τις 150.000 – 200.000 κατοικίες, σε μια περίοδο που η οικοδομική δραστηριότητα – η ανέγερση νέων πολυκατοικιών ήταν ανύπαρκτη, παράλληλα, την ίδια χρονική περίοδο η βραχυχρόνια μίσθωση κέρδιζε συνεχώς έδαφος», υποστηρίζει ο Θεμιστοκλής Μπάκας, πρόεδρος του Πανελλαδικού Δικτύου Κτηματομεσιτών E-Real Estate.

Σύμφωνα με την εκτίμησή του, «η άμεση ανάγκη για στέγαση, η συσσωρευμένη ζήτηση, η μη ύπαρξη νέων οικοδομών και ταυτόχρονα η μη χορήγηση νέων στεγαστικών δανείων από τα τραπεζικά ιδρύματα, σε συνάρτηση με τους σημερινούς μισθούς και αύξηση των εξόδων για τον οικογενειακό προϋπολογισμό με έμμεσους ή/και άμεσους φόρους μέσα στην δεκαετία, οδήγησαν στη σημερινή εικόνα της κτηματαγοράς όσο αφορά τις μισθώσεις. Η θέσπιση φορολογικών κινήτρων για τους ιδιοκτήτες μακροχρόνιας μίσθωσης στις περιοχές που καταγράφονται ραγδαίες αυξήσεις, ιδιαίτερα όταν η κατοικία για τον ενοικιαστή αποτελεί πρώτη κατοικία, κρίνεται αναγκαία»…