Νικηφορίδης για ποδηλατόδρομο Νίκης: 11 μήνες ζούμε με το άγχος ενός ατυχήματος – Προσπαθήσαμε να τον κρατήσουμε ζωντανό

Ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Κινητικότητας, Πρόδρομος Νικηφορίδης εξέφρασε τη δική του άποψη για το ζήτημα που έχει ανοίξει γύρω από τον ποδηλατόδρομο στη Λεωφόρο Νίκης, μέσω ανάρτησης του στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook.

Όπως επισημαίνει ο αντιδήμαρχος, ο ποδηλατόδρομος δημιουργήθηκε από την προηγούμενη διοίκηση Ζέρβα με τα προσωρινά μέτρα της πανδημίας. Τονίζει επίσης πως όταν έμαθαν ότι έπρεπε να καταργηθεί, η παρούσα διοίκηση προσπάθησε «επί ένα σχεδόν χρόνο να τον κρατήσουμε ζωντανό».
 
«Κάναμε μελέτη που μας άφηνε ελπίδες για έγκριση από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση και παραμονή του ποδηλατόδρομου με ασφαλείς υποδομές. 11 μήνες πέρασαν από την ανάληψη των καθηκόντων μας, 11 μήνες ζούμε με το άγχος ενός ατυχήματος για το οποίο θα πρέπει να απολογηθούμε και κινδυνεύουμε να καταδικαστούμε», υπογραμμίζει.
 
Αναλυτικά η ανάρτηση του Πρόδρομου Νικηφορίδη:
 
Ο Παπατρέχας
 
Βρήκαμε ένα πρόβλημα που άλλοι δημιούργησαν και οφείλουμε να βρούμε μία λύση. Το πρόβλημα το δημιούργησαν οι προηγούμενες διοικήσεις, εμείς δεν είμαστε μέρος του προβλήματος. Οφείλουμε όμως να βρούμε μία λύση.
 
Η πόλη μας είναι εχθρική προς τους ποδηλάτες. Τις προηγούμενες δεκαετίες οι εκάστοτε δημοτικές αρχές δεν φρόντισαν να κάνουν την πόλη μας βιώσιμη και φιλική προς τους ανθρώπους που νοιάζονται για το περιβάλλον και με τον τρόπο τους το προστατεύουν!
 
Ξεκίνησα να κυκλοφορώ με ποδήλατο στην πόλη το 1972. Ήμουν 15 χρονών και η εμπειρία ήταν τραυματική. Δεν υπήρχα για κανέναν οδηγό, ήμουν αόρατος. Ήταν η εποχή που χρειάστηκε μερικές φορές να κάνω ακροβατικά για να σωθώ! Τότε για μένα το ποδήλατο ήταν μία διαφυγή. Θυμάμαι ακόμα το μακρινό ταξίδι στην Επανομή, ήταν για μένα ένας άθλος, ποτέ δεν υπήρξα αθλητικός τύπος. Ακόμα και τώρα υπάρχει ένα ποδήλατο στο σπίτι, η ηλικία και το ανάγλυφο της Άνω Πόλης δεν μου επιτρέπουν πια τη χρήση του.
 
Ως αντιδήμαρχος Βιώσιμης Κινητικότητας βρήκα μία κατάσταση που καμία σχέση δεν έχει με αυτό το αντικείμενο. Βρήκαμε μία πόλη που χαρακτηρίζεται από μη Κινητικότητα. Προβλήματα δεκαετιών, παραλείψεις δεκαετιών, απραξία δεκαετιών διαμόρφωσαν μία αβίωτη πραγματικότητα. Βρήκαμε έναν ποδηλατόδρομο στη Λεωφόρο Νίκης που δημιουργήθηκε με τα προσωρινά μέτρα της πανδημίας. Μάθαμε ότι ο ποδηλατόδρομος έπρεπε να καταργηθεί και προσπαθήσαμε επί ένα σχεδόν χρόνο να τον κρατήσουμε ζωντανό. Κάναμε μελέτη που μας άφηνε ελπίδες για έγκριση από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση και παραμονή του ποδηλατόδρομου με ασφαλείς υποδομές. 11 μήνες πέρασαν από την ανάληψη των καθηκόντων μας, 11 μήνες ζούμε με το άγχος ενός ατυχήματος για το οποίο θα πρέπει να απολογηθούμε και κινδυνεύουμε να καταδικαστούμε!
 
Ενώ δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί η κατάργηση διαβάζω σχόλια αυτών που σχεδόν επί μία δεκαετία δεν έκαναν τίποτα. Μας εγκαλεί ο επικεφαλής για τις δικές τους παραλείψεις, μας εγκαλεί για αυτά που δεν έκαναν. Ανύπαρκτος σε όλα τα επίπεδα, με μηδενική παρουσία σε ότι συμβαίνει, προσπαθεί υποδυόμενος τον Παπατρέχα να ανακοινώσει το γεγονός που δεν είναι ακόμα γεγονός. Το παράνομο είναι παράνομο και η δημοτική αρχή σήμερα πρέπει να βρει μία λύση. Ξεκινούμε μία διαβούλευση και εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα. Ο σχεδιασμός ενός μεγάλου δικτύου ποδηλατοδρόμων είναι μονόδρομος για τη βιωσιμότητα της Θεσσαλονίκης!