Ο αποχαιρετισμός του Αλέξη Καλοκαιρινού στον Γιώργο Γραμματικάκη
Ο επικήδειος λόγος του εκλεγμένου Δημάρχου Ηρακλείου Αλέξη Καλοκαιρινού για τον Γιώργο Γραμματικάκη:
«Στέκομαι εδώ και θέλω ν’ ακούσω τη φωνή του Γιώργου Γραμματικάκη. Ξέρω ότι αυτό δεν είναι φυσικά δυνατό. Φυσικά, η φωνή μου δεν είναι η δική του φωνή. Όμως ξέρω ότι είναι ηθικά δυνατό. Και έμαθα με τον Γιώργο Γραμματικάκη ότι τα ηθικά πράγματα δεν χωρίζονται από τη φύση, όπου ανήκουμε.
Γιατί ο λόγος μου διαμορφώθηκε με τον λόγο του Γιώργου Γραμματικάκη.
Ο λόγος του Γιώργου Γραμματικάκη, είναι λόγος ορθός. Ο πρακτικός λόγος του, ο έμπρακτος λόγος του, είναι αποδεικτικός.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης αποδεικνύει ότι μπορείς να ερευνάς το σύμπαν και την ανθρώπινη ψυχή, και να είσαι ο ίδιος άνθρωπος την ίδια στιγμή. Ότι μπορεί η ενότητα να διαφεύγει από την κρίση σου, αλλά να είναι δεδομένη ως ορίζοντας της σκέψης σου, και να γίνεται αισθητή ως βάση της ύπαρξής σου. Εάν ισχύουν αυτά, μπορείς να ζεις ταυτόχρονα μέσα στην επιστήμη και την τέχνη. Ισχύουν. Άρα, μπορείς.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης αποδεικνύει ότι ζώντας μέσα στην επιστήμη και την τέχνη ζεις με πεποιθήσεις και ερωτήματα. Η πεποίθηση εκδηλώνεται στην πράξη με απόφαση. Τα ερωτήματα κρατούν ανοιχτή την ψυχή μας.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης αποδεικνύει ότι μπορείς να αναζητάς την ομορφιά, να την αναγνωρίζεις, και η ίδια η ομορφιά να αναγνωρίζεται στο βλέμμα σου. Και τότε είναι η ανθρώπινη ομορφιά του κόσμου. Και τότε τη ζητάς στον κόσμο των ανθρώπων. Για τους ανθρώπους τη ζητάς. Και τότε είσαι πρόσωπο ηθικό. Και τότε γίνεσαι πρόσωπο πολιτικό.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης αποδεικνύει πως μόνο ό,τι μοιράζεσαι αξίζει: τη γνώση, τη δράση, τα ερωτήματα.
Συγκεκριμένα θα πω:
Ο Γιώργος Γραμματικάκης αποδεικνύει ότι ένα δημόσιο πανεπιστήμιο μπορεί να συνδυάζει την ποιότητα στη διδασκαλία και την έρευνα με τη δημοκρατία. Ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο συνιστά κοινωνικό δικαίωμα. Ότι αποδίδει στην κοινωνία και ότι εκπληρώνει τα μέλη της κοινωνίας αυτής. Ότι η διάκριση στην επιστήμη δεν είναι υπόθεση μοναχική. Και ότι η συλλογικότητα δεν είναι χαμένη υπόθεση.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης αποδεικνύει πως η εκλαΐκευση της επιστήμης είναι σπουδαία τέχνη για να μετέχουμε μαζί στα μυστικά του κόσμου. Να ερευνάς, να μαθαίνεις και να μοιράζεσαι. Και στο μοίρασμα αυτό, με τη ζωή των άλλων, να εκπληρώνεται η ζωή σου.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης είναι η απόδειξη του προοδευτικού διανοητή που αναζητά τον σφυγμό της κοινωνίας της χώρας του και της δίνει παλμό σε κρίσιμες στιγμές. Είναι η απόδειξη ότι δεν υπάρχει διανόηση χωρίς παρρησία. Ότι ο διανοούμενος οφείλει να δείχνει στην κοινωνία το πραγματικό της πρόσωπο. Αλλά χωρίς έπαρση. Με σαφήνεια και καθαρότητα. Αλλά και με επιείκεια. Δείχνοντας ένα δρόμο για να τον περπατήσουμε μαζί.
Σε κάθε στιγμή, στο δημόσιο πανεπιστήμιο, στο δημόσιο λόγο: Δημόσιο πρόσωπο που δίνει νόημα στην έννοια του δημοσίου προσώπου. Και πέρα από τα δημόσια πράγματα.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης αποδεικνύει τι σημαίνει φιλία. Σημαίνει στοργή.
Μπορεί να φύγει ο άνθρωπος και να αφήσει τη στοργή του; Νιώθω ότι μπορεί. Το άγγιγμα μένει στους οικείους και τους φίλους. Και πέρα από τον κύκλο των οικείων και των φίλων. Στοργή για την πόλη. Στοργή για το νησί. Στοργή για τη χώρα. Για τους ανθρώπους που, αν είναι άγνωστοι, γίνονται γνώριμοι.
Σ’ αυτή την πορεία η Εύα ήταν πάντα μαζί. Και είναι μαζί. Ο Οδυσσέας και η Μαρία είναι μαζί. Είμαστε μαζί. Με τον Γιώργο Γραμματικάκη.».
