Ούτε στον εμφύλιο τέτοιο χάος. Νεκρή 60χρονη Ελληνολιβανέζα – 5 Έλληνες τραυματίες

Η πολύνεκρη έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού χθες το απόγευμα έπληξε και την Ελλάδα, καθώς νεκρή είναι όπως μετέδωσε ο τ/σ Alpha μία 60χρονη Ελληνολιβανέζα, ενώ πέντε Έλληνες νοσηλεύονται τραυματισμένοι, εκ των οποίων δύο σοβαρά.

Ζημιές υπέστη σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες και το κτίριο που στεγάζει την Ελληνική πρεσβεία στην πρωτεύουσα του Λιβάνου, χωρίς ευτυχώς να υπάρξει τραυματισμός. Την ίδια ώρα, βλέποντας τους αιμόφυρτους τραυματίες ξαπλωμένους στο έδαφος, στον δρόμο και στα νοσοκομεία της Βηρυτού, ο χειρουργός Αντουάν Κουρμπάν, με το κεφάλι μπαταρισμένο αφού τραυματίστηκε και ο ίδιος, έχει την εντύπωση ότι ξαναζεί τις σκηνές Αποκάλυψης που βίωσε την εποχή που υπηρετούσε στο Αφγανιστάν.

Το απόγευμα της Τρίτης, ο 60χρονος γιατρός έπινε τον καφέ του με έναν φίλο του στο κέντρο της πρωτεύουσας, όταν ξαφνικά βρέθηκε πεσμένος στο έδαφος, σε απόσταση 20 μέτρων. Εκεί τον έσπρωξε το ωστικό κύμα από τις εκρήξεις στο λιμάνι της πόλης. Τα νοσοκομεία κατακλύστηκαν πολύ γρήγορα από κόσμο, καθώς οι τραυματίες ξεπερνούν τους 4.000.

Με το κεφάλι του να αιμορραγεί, ο Κουρμπάν πηγαινοερχόταν στον δρόμο, μέχρι που ένας άγνωστος με μηχανάκι προσφέρθηκε να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο Γκεϊτάουι. Εκεί, βίωσε και πάλι σκηνές από το παρελθόν. «Είδα τραυματίες αιμόφυρτους στην άκρη του δρόμου, άλλους ξαπλωμένους στο έδαφος στην αυλή του νοσοκομείου. Ένας γιατρός μου έραψε την πληγή ενώ ήμουν καθισμένος στον δρόμο. Περίμενα για πολλές ώρες», αφηγήθηκε. «Θυμήθηκα όλα εκείνα που έβλεπα πριν από πολλά χρόνια, όταν συμμετείχα σε ανθρωπιστικές αποστολές στο Αφγανιστάν», πρόσθεσε.

Σήμερα το πρωί ο γιατρός πήγε να κάνει αξονική τομογραφία και ιατρικές εξετάσεις στο νοσοκομείο Οτέλ Ντιε, όπου επικρατούσε το απόλυτο χάος. Στους διαδρόμους, μητέρες αγωνιούσαν για τα παιδιά τους. Ένας ηλικιωμένος, αποπροσανατολισμένος, αναζητούσε τη γυναίκα του, που μεταφέρθηκε από άλλο νοσοκομείο. Τα κινητά τηλέφωνα χτυπούσαν συνεχώς. Στη συζήτηση που ακολουθούσε, όλοι επαναλάμβαναν ακατάπαυστα την ίδια ιστορία: «Γλίτωσε από θαύμα».

Ούτε στον εμφύλιο δεν είδαν τέτοιο χάος

Μόνο στο Οτέλ Ντιέ μεταφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας 300 τραυματίες και 13 νεκροί, όπως είπε ο ιατρικός διευθυντής του νοσοκομείου, ο Ζορζ Νταμπάρ. «Την εποχή του εμφυλίου, έκανα άσκηση εδώ. Δεν είδα ποτέ παρόμοιες σκηνές με τη χθεσινή», είπε ο γιατρός στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Το δυσκολότερο πράγμα είναι να ανακοινώνεις τον θάνατο ενός ανθρώπου στους συγγενείς που τον ψάχνουν», συνέχισε, κρύβοντας με δυσκολία τη συγκίνησή του. «Είναι δύσκολο να λες σε έναν πατέρα που έφερε το κοριτσάκι του για να το σώσουμε ότι έχει πεθάνει».

Για τα νοσοκομεία, που ήδη βρίσκονταν στο χείλος της κατάρρευσης, αφενός λόγω της οικονομικής κρίσης στον Λίβανο και αφετέρου λόγω της πανδημίας του νέου κορονοϊού, η τραγωδία της Τρίτης είναι καταστροφή. Σε δύο νοσοκομεία, πέντε νοσηλεύτριες υπέκυψαν στα τραύματά που υπέστησαν όταν, από την έκρηξη έπεσε το ταβάνι ή κόπηκαν από τα σπασμένα τζάμια.

Το ιατρικό προσωπικό είναι εξαντλημένο απ’ όσα συμβαίνουν στη χώρα και από τον κορονοϊό. Όμως απέναντι στη χθεσινή κρίση, η αλληλεγγύη που επιδεικνύει είναι υποδειγματική», διαβεβαίωσε ο γιατρός Νταμπάρ.

 Οι μαρτυρίες των Ελλήνων κατοίκων της Βηρυτού στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star και τη δημοσιογράφο Κατερίνα Τσαμούρη, σοκάρουν.

«Αυτοί ήταν στο σπίτι τους και άκουσαν τον κρότο και πήγαν να από το ένα δωμάτιο στο άλλο για να είναι πιο ασφαλείς, κι εκείνη τη στιγμή κάτι έπεσε από το σπίτι το δικό τους κάνα πράγμα βαρύ και σκοτώθηκε η γυναίκα!» δήλωσε ο Παναγιώτης Ανδριώτης, Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βηρυτού στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star.

Ομογενείς που έζησαν τον εφιάλτη περιγράφουν λεπτό προς λεπτό τη φρίκη, λέγοντας πως ήταν χειρότερα και από πόλεμο.

«Στην αρχή ακούσαμε μια έκρηξη και μετά έγινε σαν ένας σεισμός. Κουνούσε ολόκληρο το σπίτι έξι δευτερόλεπτα. Εγώ μένω σε μια περιοχή που είναι περίπου 15 χλμ μακριά από το λιμάνι. Μετά από το παράθυρο είδαμε το μανιτάρι που βλέπουμε στις ταινίες. Ακούστηκε ένας θόρυβος που δεν μπορείτε να το φανταστείτε τι πράγμα που είναι! Ακριβώς αυτά που βλέπουμε στις ταινίες και λεμέ ότι το παρακάνουν αυτό το ζήσαμε εμείς! Εγώ έχω ζήσει τον πόλεμο εδώ δεν είχαμε ζήσει ποτέ κάτι τέτοιο!» πρόσθεσε ο Παναγιώτης Ανδριώτης, Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βηρυτού

Ο Γιώργος Σείμπ, Έλληνας ορθοδοντικός που ζει και εργάζεται στη Βηρυτό… διηγείται πώς φυγάδευσε τον ασθενή και την μητέρα του για να τους σώσει τη ζωή! 

«Έτυχε τώρα μόλις γύρισα από διακοπές από την Ελλάδα. Τρίτη έκανα πρώτη ημέρα ιατρείο και την ώρα της έκρηξης είχα ένα παιδί που δούλευα με το στόμα του. Πεταχτήκαμε από την καρέκλα, ο ασθενής μου άρχισε να κλαίει 15 χρονών. Τους λέω ελάτε γρήγορα μέσα να προστατευτείτε. Πάμε να κρυφτούμε πίσω από τους τοίχους γιατί εκείνη τη στιγμή βγήκε σκόνη μέσα στο ιατρείο και πέσανε βιτρίνες της πολυκατοικίας πάνω στα αυτοκίνητα… ακούγαμε φωνές…»

«Ήταν σαν ατομική βομβά! Κάτι τεράστιο… το μέγαρο εδώ και οι ιερείς οι οποίοι ήταν στον καθεδρικό ναό όλοι τραυματίστηκαν .. όλοι οι ναοί της Βηρυτού έχουν πάθει μεγάλη ζημιά! Η κατάσταση είναι θλιβερή! Είμαστε μια πόλη κατεστραμμένη… χιλιάδες άνθρωποι έχουν τραυματιστεί. Αρκετοί άνθρωποι έχουν χαθεί και ψάχνουν τα αεροπλάνα και τα πλοία… μέσα στη θάλασσα και γύρω…» περιγράφει στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star ο Πατήρ Πορφύριος, Μητροπολίτης της Βηρυτού.

Καταστροφές σε νοσοκομεία

Το Νοσοκομείο των Αδελφών του Ροζαρίου, κοντά στο λιμάνι, έχει τεθεί εκτός λειτουργίας αφού καταστράφηκε από τις εκρήξεις. Το ίδιο και το Νοσοκομείο Σεν-Ζορζ, όπου η νύχτα ήταν εφιαλτική. Από το πολυώροφο κτίριο δεν έχει απομείνει παρά μόνο ο σκελετός. Τα ταβάνια έπεσαν, τα καλώδια του ηλεκτρικού κρέμονται ελεύθερα. Παντού, σπασμένα γυαλιά και συντρίμμια. Οι πόρτες των ανελκυστήρων στράβωσαν από το ωστικό κύμα. Εδώ, έχασαν τη ζωή τους τέσσερις νοσοκόμες.

Μέχρι τα ξημερώματα, το προσωπικό αγωνιζόταν να μεταφέρει σε άλλα ιδρύματα τους ασθενείς – μεταξύ αυτών και 20 άνθρωποι που έχουν προσβληθεί από την Covid-19. Νωρίς το πρωί, ανασύρθηκε από τα συντρίμμια και ο τελευταίος ιατρικός εξοπλισμός. «Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο από το να εκκενώνεις ένα νοσοκομείο γεμάτο με ασθενείς, ενώ ταυτόχρονα συρρέουν στον χώρο νέοι τραυματίες. Είμαστε ένα τραυματισμένο νοσοκομείο», είπε ο διευθυντής του, ο Έιντ Άζαρ.

Δύο νοσοκόμες αφηγήθηκαν τη νύχτα αγωνίας που βίωσαν: ο κήπος του νοσοκομείου μετατράπηκε σε νοσοκομείο εκστρατείας, όπου μεταφέρονταν προσωρινά οι ασθενείς. Και επειδή τα ασανσέρ δεν λειτουργούσαν πλέον, κάποιοι αναγκάστηκαν να κατέβουν πολλούς ορόφους με τις σκάλες. «Αναγκαστήκαμε να ράβουμε τις πληγές των ασθενών και να τους φροντίζουμε με το φως των κινητών τηλεφώνων μας», είπε η νοσηλεύτρια Λάρα Ντάχερ.