Πανελλαδική απεργία για το εργασιακό νομοσχέδιο: Ποιοι συμμετέχουν

Σε απεργιακούς ρυθμούς κινείται η χώρα την Πέμπτη 10 Ιουνίου λόγω της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας που έχουν εξαγγείλει ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ-ΕΚΑ, αντιδρώντας στο εργασιακό νομοσχέδιο.

Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς τραβούν το «χειρόφρενο», ενώ στο κέντρο της Αθήνας αναμένεται να πραγματοποιηθούν διάφορες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και απεργιακές κινητοποιήσεις.

Ειδικότερα, η ΓΣΕΕ έχει προγραμματίσει απεργιακές συγκεντρώσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ηράκλειο Κρήτης.

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Συνομοσπονδίας, οι συγκεντρώσεις θα αρχίσουν στις 11:00 το πρωί, στην Αθήνα στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στη Θεσσαλονίκη έξω από το Εργατικό Κέντρο της πόλης και στο Ηράκλειο της Κρήτης επίσης στο Εργατικό Κέντρο.

Από την πλευρά του, το ΠΑΜΕ καλεί σε απεργιακή συγκέντρωση στις 10:00 το πρωί στα Προπύλαια.

Η ΓΣΕΕ επισημαίνει στην ανακοίνωσή της ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο, με νομοθετήματα, τα οποία «εάν εφαρμοστούν θα επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στην αγορά εργασίας, στη συλλογική αυτονομία αλλά και στην κοινωνία».

«Η Συνομοσπονδία θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη της, ώστε να μην ενταθούν οι συνθήκες εργασιακής ζούγκλας που ήδη υφίστανται οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μετά τα βάρη των μνημονίων σηκώνουν στην πλάτη τους τώρα και τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας. Μετά την 24ωρη απεργία θα συνεδριάσει η εκτελεστική επιτροπή της ΓΣΕΕ προκειμένου να προγραμματίσει τις επόμενες δράσεις της» καταλήγει η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας.

 
Τα αιτήματα των απεργών
Σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ, το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση προβλέπει, μεταξύ άλλων:

 
– Την κατάργηση του 8ώρου και την επιβολή εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη αντιμεταρρύθμιση του νομοσχεδίου, που καταργεί την εμβληματικότερη κατάκτηση των εργαζομένων, 135 χρόνια από την απεργία στο Σικάγο και 101 χρόνια μετά την καθιέρωση του 8ώρου στη χώρα μας.

– «Οι επιπλέον 2 ώρες εργασίας, καθημερινά, είναι χωρίς αμοιβή και χωρίς προηγούμενη συλλογική σύμβαση. Θα «επιστραφούν» στον εργαζόμενο, όταν η επιχείρηση το αποφασίσει, με μειωμένο ωράριο ή ρεπό ή μέρες άδειας. Ο εργαζόμενος, δηλαδή, σε μία εποχή αυξημένης ανεργίας και εκβιαστικών διλημμάτων, προκειμένου να διατηρήσει τη θέση εργασίας του, καλείται να… προτείνει ο ίδιος στον εργοδότη του την επιπλέον απασχόλησή του, χωρίς επιπρόσθετη αμοιβή. Να συναινέσει, δηλαδή, «εθελοντικά» στην αποστέρηση και του ελάχιστου χρόνου που του έχει απομείνει για ξεκούραση, μόρφωση και οικογενειακές υποχρεώσεις. Να μεταβληθεί σε ζωντανό εξάρτημα της επιχείρησης» όπως τονίζεται.

 
– Ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση και φαλκιδεύει ακόμη περισσότερο το δικαίωμα στην απεργία. Πέρα από το γνωστό 50%+1, που νομοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση το 2018, για την απεργία, προβλέπει την ηλεκτρονική ψηφοφορία στις Γενικές Συνελεύσεις, καταργώντας έτσι το δικαίωμα στον ζωντανό διάλογο, στην αντιπαράθεση των θέσεων και απόψεων, στη ζύμωση και τελικά στη σύνθεση. Πρόκειται ουσιαστικά, για την κατάργηση του δημοκρατικού διαλόγου στα συνδικάτα.
«Ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία τους δεν έχουν όρια, αφού από τη μια ζητούν το 50%+1 για την απαρτία των Γενικών Συνελεύσεων για απεργία κι από την άλλη νομιμοποιούν τα αποτελέσματα των ψευδοεκλογών στην εκπαίδευση, που είχαν συμμετοχή 5 – 8%!!!»

– Καταργούν τον εμβληματικότερο και φιλεργατικότερο νόμο στη χώρα μας για τα εργασιακά, τον Ν. 1264/82. Στο Δημόσιο, ουσιαστικά, απαγορεύουν την απεργία, αφού για πρώτη φορά, πέρα από το προσωπικό ασφαλείας, καθιερώνουν και το προσωπικό «ελάχιστης εγγυημένης εργασίας» σε ποσοστό 33,3%!!!
Ταυτόχρονα, παραπέμπουν στον Ο.ΜΕ.Δ. τις απεργίες και μέχρι ο μεσολαβητής να αποφασίσει, η απεργία αναστέλλεται!!!
«Οι ρυθμίσεις αυτές, μαζί με την κατάργηση του άρθρου 15 για τις Επιτροπές Προστασίας συνδικαλιστικών στελεχών και εργαζομένων από τις απολύσεις, απομειώνουν ακόμη περισσότερο τα εργασιακά μας δικαιώματα. Σε ένα ήδη απονευρωμένο συνταγματικό δικαίωμα, αυτό της απεργίας, όπου το 90% των απεργιών κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές, προστίθενται κι άλλα εμπόδια, που στόχο έχουν την περαιτέρω φαλκίδευσή του, αν όχι την κατάργησή του».

– Καταργούν την Κυριακάτικη αργία σε 31 κλάδους κι επιχειρήσεις, μειώνουν την αμοιβή των υπερωριών(αν και όταν αυτές πληρώνονται) και απελευθερώνουν τις απολύσεις εργαζομένων, αφού ο εργοδότης δεν είναι πλέον υποχρεωμένος να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο, αν δικαιωθεί στο δικαστήριο. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας ωφελεί μόνο τους εργοδότες κι αποστερεί τη μόνη μέρα ξεκούρασης από τους εργαζόμενους.
Ταυτόχρονα, καμιά νομική υποχρέωση δεν έχουν οι εργοδότες για αύξηση των θέσεων εργασίας, οι οποίες θα μειωθούν ακόμη περισσότερο εξαιτίας των αυξημένων υπερωριών και του 10ώρου.

Μια επιχείρηση με 100 εργαζόμενους και με 10ωρη εργασία την ημέρα (100 x 10 = 1.000 ώρες) έχει όφελος 25 ημερομίσθια, σε σχέση με την 8ωρη εργασία (100 x 8 = 800) 1.000 – 800 = 200, 200 : 8 = 25!!!

– Διαλύουν ουσιαστικά το ΣΕΠΕ απομακρύνοντάς το από την ευθύνη του Υπουργείου Εργασίας με τη μετατροπή του σε «δήθεν» ανεξάρτητη αρχή, απεκδυόμενοι την πολιτική ευθύνη για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.

«Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι το αντεργατικό και αντιλαϊκό νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ΣΕΒ και της εργοδοσίας.

Ουσιαστικά, νομιμοποιεί τη ζούγκλα των εργασιακών σχέσεων που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα εδώ και χρόνια με τα 10ωρα, τα 14ωρα και τα 4ώρα ωράρια εργασίας, με μοναδικό στόχο τα επιπλέον κέρδη για τις επιχειρήσεις.

Τριάντα χρόνια μετά την πρωτοφανή έκρηξη της τεχνολογίας, που αντικατέστησε χιλιάδες  εργατικά χέρια, αντί να έχουμε μείωση των ωρών εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς, έχουμε και αύξηση των ωρών εργασίας και μειώσεις στους μισθούς. Το αίτημα των εργατών στο Σικάγο για 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες ελεύθερο χρόνο είναι και πάλι επίκαιρο.

Τα μέτρα αυτά, προφανώς, και θα δεν αφορούν μόνο τον ιδιωτικό τομέα. Είναι απολύτως βέβαιο ότι θα επεκταθούν και στο Δημόσιο, όπως έγινε και το 2010 με την αύξηση του ωραρίου από 37,5 ώρες την εβδομάδα σε 40!!! Ειδικά τα μέτρα που αναφέρονται στη λειτουργία των σωματείων, στο δικαίωμα στην απεργία, στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, αφορούν και στο Δημόσιο.

Μπροστά σε αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο – λαιμητόμο για τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας έχουμε την υποχρέωση να αντιδράσουμε έτσι ώστε να μην κατατεθεί στη Βουλή, να μην ψηφιστεί κι αν ακόμη ψηφιστεί, να ανατραπεί» αναφέρει η ΑΔΕΔΥ.

Ουσιαστικά, οι εργαζόμενοι ζητούν να μην γίνουν αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς σε σχέση με το 8ωρο, τις απεργίες και τις συλλογικές συμβάσεις. Επιπλέον, ζητούν να μην καταργηθεί το ΣΕΠΕ.