Πάσχα: Τα πιο παράξενα έθιμα της Ελλάδας

Το Πάσχα όμως είναι μια τόσο ιδιαίτερη γιορτή και όσα κοινά και να παρατηρούμε στον εορτασμό του υπάρχουν άλλα τόσα διαφορετικά ήθη και έθιμα ανά την Ελλάδα που το κάνουν ενδιαφέρον. Ύστερα από μια έρευνα εντοπίσαμε τα πιο παράξενα που υπάρχουν σε χωριά και νησιά της χώρας.

Αυγομαχίες

Μπορεί οι περισσότεροι να σπάνε τα αυγά την Κυριακή του Πάσχα για να ευχηθούν »Χριστός Ανέστη» και για να τα φάνε στο τέλος, στη Βόρεια Ελλάδα όμως και συγκεκριμένα στην Καστανούσα Κερκίνης, στη κοινότητα Κρηνίδων του Δήμου Καβάλας, στο Θρυλόριο του Νομού Ροδόπης, στο Μυλοπόταμο της Δράμας, τον Άνω Άγιο Ιωάννη στην Πιερία και σε άλλες περιοχές παίρνουν πολύ πιο σοβαρά το έθιμο της αυγομαχίας. Οι συμμετέχοντες έχουν στη διάθεσή τους 30 αυγά και αφού γίνει ο απαραίτητος έλεγχος της εγκυρότητάς τους (πρέπει να είναι από κότα και όχι άλλο ζώο) ξεκινάνε οι αυγομαχίες. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που έχει τα λιγότερα σπασμένα αυγά.

Περιφορά της εικόνας της Αναστάσεως

Η περιφορά της εικόνας μπορεί να μην σου φαίνεται αρκετά παράξενο έθιμο, ωστόσο στο χωριό Καλή Βρύση το έθιμο τηρείται για να προστατευτεί το χωριό από κάθε κακό και ιδιαίτερα από το χαλάζι, που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τους παραγωγούς την ανοιξιάτικη περίοδο.

Επισκέψεις στα μνήματα

Αν σε βγάλει ο δρόμος στους Σιταγρούς της Δράμας μην παραξενευτείς αν τους δεις να πηγαίνουν βόλτα στα μνήματα. Οι Πόντιοι που κατοικούν εκεί συνεχίζουν τα πανάρχαια έθιμά του, έτσι τη Δευτέρα του Πάσχα επισκέπτονται τα μνήματα, μοιράζουν κόκκινα αυγά και φαγητά ενώ παράλληλα τραγουδάνε.

Ο χορός της βροχής

Στα Καλύβια Λιμεναριών της Θάσου πιάνουν το χορό και αναβιώνουν το έθιμο »Για βρεξ’ Απρίλη μ»’, το οποίο γιορτάζεται την Τρίτη μέρα του Πάσχα και έχει τις ρίζες του στους χορούς του διονυσιακού κύκλου και είναι μια επίκληση για ανοιξιάτικη βροχή. Ο εορτασμός συνοδεύεται από παραδοσιακούς χορούς και κρέας με ρύζι, που μαγειρεύεται σε τσουκάλια και μοιράζεται στον κόσμο.

Μαζίδια

Τα »μαζίδια» είναι ένα από τα πιο παλιά έθιμα που τηρείται μέχρι και σήμερα στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ελευθερών, δυτικά του νομού Καβάλας. Ο κόσμος μεταφέρει σε πομπή τα εικονίσματα από τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ταξιάρχη στο εξωκλήσι των Αγιών Ραφηλ, Ειρήνης και Νικολάου όπου τελούν αρτοκλασια και αγιασμό με σκοπό να ευλογηθεί η καλλιεργητική περίοδος που ξεκινάει. Το έθιμο ολοκληρώνεται αφού επιστρέψουν τις εικόνες πίσω στην εκκλησία, με χορούς και σπιτικά φαγητά στην πλατεία του οικισμού.

Κούνιες

Στα νησιά της Κύθνου και της Λέσβου την Κυριακή του Πάσχα στήνουν μια κούνια στην πλατεία στην οποία κάθονται αγόρια και κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές ενώ το άτομο που θα κουνήσει κάποιον, δεσμέυεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων για γάμο.

Καλύτερος Λάκκος

Το ρουμελιώτικο Πάσχα θέλει λάκκο στο δρόμο, παραδοσιακά τραγούδια στη διαπασών και κεράσματα σε γνωστούς και αγνώστους. Στο Δήμο Λεβαδέων ξέρουν πολύ καλά να τιμάνε τις παραδόσεις και έτσι για άλλη μια χρονιά θα γίνει το παραδοσιακό σούβλισμα αρνιών με το απαραίτητο γλέντι στις Πηγές της Κρύας ενώ για τρίτη συνεχόμενη χρονιά θα πραγματοποιηθεί ο διαγωνισμός για τον καλύτερο λάκκο!

Νιπτήρας

Στο νησί της Πάτμου στολίζουν με βαγίες και ανοιξιάτικα λουλούδια τον Νιπτήρα και την Μεγάλη Πέμπτη γίνεται αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου σε κεντρική πλατεία της Χώρας ενώ την Κυριακή του Πάσχα γίνεται η δεύτερη Ανάσταση στο Μοναστήρι της Πάτμου, κατά την οποία το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε 7 γλώσσες και μοιράζονται κόκκινα αυγά στους πιστούς.

Το κάψιμο του Ιούδα

Κάθε χωριό της Κρήτης έχει και τα δικά του έθιμα, ωστόσο κάποια είναι κοινά- όπως το ότι δεν ακούνε τραγούδια όλη την Μεγάλη Εβδομάδα, δεν τραγουδάνε ούτε σφυρίζουν και δεν παίζουν χαρτιά στα καφενεία. Τα αγόρια μαζεύουν ξύλα ώστε να κάψουν το ομοίωμα του Ιούδα το βράδυ της Ανάστασης ενώ τα ανύπαντρα κορίτσια μαζεύουν λουλούδια για το στολισμό του επιταφίου που γίνεται την Μεγάλη Πέμπτη. Στον Άγιο Νικόλα μάλιστα το ομοίωμα του Ιούδα καίγεται στη μέση της λίμνης Βουλισμένη.

Ρουκετοπόλεμος

Ο γνωστός για τις ζημιές που προκαλει, ρουκετοπόλεμος που γίνεται στη Χίο είναι ένα παλιό Βρονταδούσικο έθιμο και έχει τις ρίζες τους στην τουρκοκρατία. Στην ουσία είναι ένας »πόλεμος» ανάμεσα στην ενορία του Αγίου Μάρκου και στην Ενορία της Παναγίας Ερυθιανής- με εξαίρεση τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής και τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας το έθιμο συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ωστόσο αρκετοί κάτοικοι έχουν εναντιωθεί σε αυτό το έθιμο και κανείς δεν γνωρίζει αν θα πραγματοποιηθεί φέτος.

Μπότηδες

Στην Κέρκυρα έχουν υπέροχα έθιμα, τα οποία είναι ένας συνδυασμός ενετικών παραδόσεων και ορθόδοξων εθίμων. Το πιο χαρακτηριστικό τους έθιμο είναι φυσικά οι μπότηδες, κατά το οποίο οι κάτοικοι πετάνε πήλινα κανάτια, στολισμένα με κόκκινες κορδέλες από τα μπαλκόνια τους με το σήμα της πρώτης Ανάστασης στις 12 το μεσημέρι ενώ παράλληα οι φιλαρμονικές ξεχύνονται στους δρόμους και παίζουν χαρμόσυνες μελωδίες.