Το ακίνητο ανήκε σε μια οικογένεια που ζούσε χρόνια στην περιοχή και το έκτισε για προσωπική χρήση, χωρίς κάποια συγκεκριμένη αρχιτεκτονική, στη δεκαετία του ’40.

Αποτελούνταν από δύο μονά δωμάτια, χώρο προετοιμασίας φαγητού και κοινόχρηστο wc, προσβάσιμο από την αυλή.

Πρόκειται για μια συστάδα χώρων, με το πίσω μέρος τους προς τη θάλασσα, για προστασία από την υγρασία και τα κύματα.

Τοποθετημένο κάτω και δίπλα από το βράχο, δημιουργεί μια εσωτερική αυλή ανάμεσα στους χώρους και τον βράχου.

Το μοναδικό τοπίο και η θέση του, είναι αυτά που οδήγησαν στην επαναχρησιμοποίησή του ως εξοχικό κατάλυμα, με την υποδομή πλέον να συνδυάζει την άνεση και την πολυτέλεια, αλλά παράλληλα να προσφέρει και μια ασκητική ατμόσφαιρα.

 

Το Genius loci [Το πνεύμα του τόπου] ήταν η βασική αρχή του σχεδιασμού από το αρχιτεκτονικό γραφείο Urban Sooul Project.

Περιελάμβανε τη μετατροπή του μεγαλύτερου χώρου σε δωμάτιο με wc και ένα πατάρι για τη φιλοξενία δύο ατόμων, ενώ το δεύτερο δωμάτιο έγινε και αυτό wc.

 

 

Ο μικρός χώρος κουζίνας σχεδιάστηκε και εξοπλίστηκε για μεγαλύτερη αυτονομία. Ο ψηλός βράχος που παρέχει φυσική προστασία στην αυλή, φωτίστηκε.
Παράλληλα σχεδιάστηκε πρόσβαση η στο πατάρι, η οποία δημιουργεί ένα φυσικό μπαλκόνι προς τη θάλασσα.

Πηγή: bovary.gr